Voor ons is het Keurmerk een fijne kapstok
“Wij hoorden in 2012 van het Keurmerk Gezinshuizen en werden enthousiast. Inmiddels zitten wij in onze tweede keurmerkcyclus.” Aan het woord is Lobke. Samen met haar man Jos en zes gezinshuiskinderen in de leeftijd van 9 tot 22 jaar vormen zij gezinshuis Lana in het Noord-Brabantse Mill. “Bij de start van het Keurmerk vonden wij vooral de reflectie op jezelf verrijkend. Het Keurmerk liet ons onszelf onder de loep nemen en dat is heel belangrijk. Want wij als gezinshuisouders zijn de motor, het staat of valt met hoe wij in balans zijn of weer in balans kunnen komen.”
Jos en Lobke, drijvende krachten van gezinshuis Lana, vertellen over hun gezinshuis en de totstandkoming van hun certificering.
Van pittig naar ‘dynamisch stabiel’
“Ons gezinshuis begon officieel in 2012. Op dat moment woonden er al twee zusjes bij ons via pleegzorg. En regelmatig zorgden we voor kinderen met een beperking. Ik heb een achtergrond in maatschappelijk werk, mijn man Jos had een eigen winkel. Vooral voor Jos was het echt het roer om toen we ervoor kozen om te stoppen met de winkel en volledig aan de slag te gaan in het gezin. Omdat we al wat ervaring hadden met woonopvang gingen we er positief in. Maar het was in het begin toch erg pittig. Het voegt toch niet zomaar. Inmiddels wonen de oudere kinderen al lange tijd bij ons, waardoor we, nog steeds dynamisch hoor, maar een ‘stabiel dynamisch’ huishouden hebben. Onze eigen kinderen zijn inmiddels het huis uit en we hebben ook kleinkinderen. Bij ons wonen nu zes gezinshuiskinderen in de leeftijd van 9 tot 22 jaar.”
Gezinshuis én begeleid wonen
“Wij zijn het derde gezinshuis dat is verbonden aan zorginstelling Dichterbij.” Dichterbij richt zich op kinderen, jongeren en ouderen met een licht verstandelijke beperking. De kinderen die bij Jos en Lobke wonen hebben dan ook allemaal een hoge indicatie en vallen onder de WLZ, de wet langdurige zorg. “We zijn van een vrijstaand huis in een woonwijk verhuisd naar een heerlijke boerderij met veel ruimte in het Noord-Brabantse Mill. Met dieren, een moestuin én twee appartementen voor begeleid wonen. Ons nieuwe huis heeft mogelijkheden om aan de oudere kinderen zelfstandig wonen te bieden.”
Keurmerk: zelfreflectie op een woonboot
“Een manager bij Dichterbij, die erg begaan was met reilen en zeilen in gezinshuizen, heeft ons zo’n 4 jaar geleden enthousiast gemaakt voor het Keurmerk. Onze inschatting was dat een certificering in de toekomst waarschijnlijk verplicht zou worden, en dat wilden we voor zijn. Nu konden we op ons eigen tempo, vrijwillig dit traject ingaan. We hebben als het ware gepionierd en het was niet makkelijk. De Keurmerkmap kwam en ik dacht ‘o mijn hemel’, wat moeten we veel invullen, wat zijn het veel formulieren. Wij konden thuis goede opvang regelen, en besloten er een soort werkvakantie van te maken, op een woonboot. We begonnen met het opstellen van ons eigen profiel. Door mijn achtergrond en opleiding was ik wel bekend met dit soort zelfreflectie, voor mijn man Jos was dit nieuw terrein. We vonden het heel waardevol. Want zijn ervan overtuigd dat je als gezinshuiskoppel, in ons geval als echtpaar, echt de motor bent. Het staat of valt met ons als team. We moeten op elkaar ingespeeld zijn. Maar ook individueel; van jezelf weten hoe je in balans bent of weer in balans kunt komen.“
Fijn en lastig
“Voor ons is het Keurmerk een fijne kapstok. Mijn man is niet zo administratief, maar bij mij past dit. Jaarplanningen, overzicht van je besprekingen, even de map up-to-date maken. Je brengt alles goed in kaart en daardoor ben je op de hoogte van alle eisen die gesteld worden. De inspectie kijkt kritisch, maar we merken ook dat ze openstaan voor onze toelichting op onze persoonlijke aanpak, onze eigen mening. Gezinshuiswerk is professioneel, maar je aanpak is tenslotte ook heel persoonlijk. Wat wij meest lastig vinden is de cijfermatige inschatting van risico’s. En we horen van anderen dat zij dit formulier ook een lastig onderdeel vinden. Ook passen de richtlijnen op het gebied van medicatie (bewaren achter slot en grendel, lijst bijhouden van inname) niet bij het werken naar zelfstandigheid van onze oudere gezinshuiskinderen. En wat ik echt jammer vind, is dat het doorlopen van een keurmerkcyclus geen punten oplevert voor het beroepsregister, het SKJ.”
Tip van Lobke
“Mijn tip voor starters van het keurmerktraject is: we weten dat iedereen met een gezinshuis het knoertdruk heeft. Maar het Keurmerk Gezinshuizen levert echt de investering op, dus maak die tijd ervoor vrij!”